Kontzertu Denboraldi bakoitza diseinatzeko orduan, etengabeko hausnarketa egiten dugu, Euskadiko Orkestratik kultura kolektiboa eta indibiduala sustatzen jarraitzeko, musika sinfonikoaren bidez. Denboraldi berri honetan, ‘kontrastea’ eta ‘konjurua’ kontzeptuak gehitu dizkiogu gure diskurtsoari. Kontraste horren baitan, gure ohiko errepertorioko lanak —horietako batzuk oso jende gutxiren aurrean jo genituen, pandemian zehar— eta lehenengo aldiz interpretatuko ditugun lanak topatuko ditugu; azken horiek gure soinu memoriaren parte izatea nahi dugu. Lehenengoen artean daude Schubert, Mahler eta Brahms. Bigarrenen artean daude, aldiz, Scriabin, Szymanowski edo Schoenbergek Pelléas et Mélisande opera sendorako behar izan zuen talde sinfoniko handia. Detlev Glanert konpositorearen perkusio eta orkestrarako kontzertu bat estreinatuko dugu, Europako beste bi orkestrarekin batera partekatutako enkargu baten baitan.

Konjuruaren argumentuaren baitan, Akelarre interpretatuko dugu, Pascual Aldaveren obra-katedrala; hain zuzen ere, jaio zeneko mendeurrenean berreskuratuko dugu lan hori. Araoa baliabide eraldatzailea da, konplizitatea eta, sarri, gaua behar dituena. Hor topatuko dugu Beatriz Arzamendi ere, Sorginen soinua lanarekin, eta Euskal Herrian horren errotuta dagoen sorginen mitoari buruzko bere begiradarekin. Eta Mahler (Zazpigarren Sinfonian), Schubert eta Strauss ere bai, gauaren gaineko ikuspegi erromantikoa eskainiko digutenak. 

Denboraldi honetan, irudi bakoitzak istorio bat kontatzen du, eta gure pertzepzioaren mugak arakatzera gonbidatzen gaitu, baita errealitatea fantasiarekin, ametsekin eta bakoitzaren beldurrekin nahasten den mundu batean sartzera ere. Funtsean, sorkuntzarekin eta, gure kasuan, musika-sorkuntzarekin nahasten den munduan sartzera eramango gaitu.