6. Matinéea: Quintetto Grazioso

Félicien David konpositore frantsesa gaur egun ahaztua izan da bidegabeki. Oso ezaguna izan zen bere bizialdian, Desertua izeneko lanari esker, izan ere, Egiptora egindako bidaia baten ostean idatzitako kantata moduko honek Berliozen laudorioak jaso baitzituen.

Lau urtaroak osatzen dituzten 24 hari-boskoteak askozaz asmo txikiagokoak dira. Jules Armingaud biolinjoleak bere etxean antolatutako ganbera-musika gau batzuen testuinguruan sortu ziren. 1842an Armingaudek Félicien David bere lagunari erronka gisa jarri zion ostegunero partitura berri bat ekartzea. Musikagileak baiezkoa eman zion joko horri eta 1844ra arte kontrabaxudun 24 boskote labur, alajaina, idatzi zituen, eta garai hartako instrumentujole onenek interpretatu zituzten. Urtaro bakoitzerako Davidek sei Soirée sortu zituen, bestela esanda, 6 partitura pieza bakarrean, guztira 5 eta 10 minutu bitartekoak.

Izenburuak gai zehatz bati erreferentzia egiten diola dirudien arren, pieza hauek ez dira deskriptiboegiak, Vivaldiren Lau urtaro ezagunak ez bezala. Daviden obraren interes nagusia bere idazkera sortzaile eta berritzailean datza, adierazteko modu dotorean, batzuetan arin edo malenkoniatsua, handinahikeria estilistikorik gabea.

1845ean Félicien Davidek Mendelssohni bisita egin zion Frankfurten eta hau txundituta geratu zen obra ezagutzean. Partiturak 1845 eta 1846 bitartean argitaratu ziren lau emanalditan, “Urtaro” bakoitzaren araberako serieetan: Udaberriko arratsak, Udako arratsak, Udazkeneko arratsak eta Neguko arratsak.