Enrico Dindo italiar biolontxelista Euskadiko Orkestra Sinfonikoaren bakarlari gonbidatu
Azaroaren 7 astelehenean abiatuko da Gasteizen Euskadiko Orkestra Sinfonikoaren Abonu Denboraldiko bigarren kontzertu programa. Orkestrarekin batera, estreinakoz ariko da egun nazioarte mailan sona handia duen Enrico Dindo biolontxelista italiarra. Kontzertu horietako beste ardatzetako bat izango da Xabier Otaolea bilbotar konpositore gaztearen Agartha lan sinfonikoaren erabateko estreinaldia. Programaren izenburu den "Ingalaterratik Italiarako bidaia" osatzeko, Orkestrak Vaughan Williams eta Elgar lan bana joko du; errepertorio anglosaxoiaren ezinbesteko erreferentzia dira biak. Orkestraren zuzendari gonbidatu ariko da urtebeteren buruan gurera itzuli den Ari Rasilainen finlandiarra.
Kontzertuak. Azaroaren 7an Gasteizko Principalean izango den kontzertuaren ondoren, Orkestra izango da 8an Iruñeako Baluarten, 9an Bilboko Euskaldunan eta, amaitzeko, azaroaren 10 eta 11n Donostiako Kursaalean.
Hamaika urtean Milango Teatro alla Scalako biolontxelo printzipal izan ostean, Enrico Dindo 1997.ean Pariseko Concours Rostroprovich entzutetsua irabazi eta nazioarte maila konpromezu gehien zituen bakarlari gonbidatuetako bat bihurtu zen. Ordutik aurrera orkestra nagusienekin aritu da: BBCko Filarmonikoa, Frantziako Orkestra Nazionala, Capitole de Toulouse, Tokyo, Chicago edo Torontoko sinfonikoak, Gewandhausorchester Leipzig eta abar. Zuzendu duten maisuen artean daude Riccardo Chailly, Aldo Ceccato, Gianandrea Noseda, Daniele Gatti, Yuri Temirkanov, Paavo Järvi, Valery Gergiev eta Mstislav Rostropovich bera. Dindok Decca disko etxearentzat grabatzen du eta 1717ko Pietro Giacomo Rogeri (ex Piatti) biolontxeloa jotzen du, Pro Canale fundazioari esker. EOSekin batera emango dituen lehenbiziko kontzertuetan, Shostakovichen Biolontxelorako 1. kontzertua interpretatuko du.
Agartha, Xabier Otaoleak (Bilbo, 1989) 2014.ean sortua, lurraren barruko hutsunean hildakoen erresuma bat dagoela jasotzen duen mitotik eratortzen da, Gobiko basamortuaren azpian are zehatzago. Hark "eguzkirantz igotzen diren zuhaitz handi baten adarrak" edo "arimen multzo erraldoi batek osatutako orkestra" gisa ikusten du orkestra, eta pixkanaka aurrerantz doazen akorde erraldoien bitartez islatzen du hori, banakako ahots mordoaren barne-polifoniaren bitartez luzatzen da.
Ingeles musika, egitarauaren atarian zein itxieran. 1910.ean R. Vaughan Williamsek idatzitako Thomas Tallisen gai bati buruzko fantasia espiritualak irekiko ditu kontzertuak; XVI. mendeko doinu bat oinarri duen pieza berehala klasiko bilakatu zen Erresuma Batuan. Eta amaitzeko, Orkestrak In the South joko du. Horretan, E. Elgarrek 1903an Italian emandako garaia du hizpide.